Toen Marieke in het Katshuisch kwam was ze een jong meisje met een zwaar verleden.
Marieke kwam op 31 december 2018 naar het Katshuisch. Ze was toen ongeveer een jaar. Superbang van mensen. Arianne mocht alles doen, stofzuigen of poetsen. Maar aanraken was verboden. Het verhaal van Marieke is vreemd. Ze kwam aangelopen bij een boerderij waar werd gedacht dat het hun eigen katje was. Het beestje liep mank en werd naar de dierenarts gebracht. Daar zagen ze op röntgenfoto's dat ze een breuk had in haar voorpootje. Maar....dat bleek al een oude breuk. Ook zagen ze dat haar achterkant flink beschadigd was. Dat was wel recent trauma.
De 'eigenaren' belden niet lang daarna op dat hun kat zojuist kerngezond hun erf kwam opgelopen. Vreemd. De dierenarts hielp Marieke, ondanks dat ze nu een zwerfkat was.
Marieke's staartje en voorpootje werden geamputeerd. En ze bleek incontinent. De stichting Superkatten ontfermde zich over Marieke.
Waar moesten ze met deze kleine jongedame naar toe? Marieke op een boerderij plaatsen zou haar doodvonnis betekenen. Doordat ze haar staartje en een voorpootje moet missen valt ze weleens ergens vanaf en kan dus niet vluchten of zichzelf beschermen als dat nodig mocht zijn. Dus kwam ze in het Katshuisch. In principe plaatst het Katshuisch geen incontinente katten, omdat de opvang ook het woonhuis is van Arianne, maar 'gelukkig', Marieke verliest alleen urine als ze slaapt. Na een paar jaar in het Katshuisch werd Marieke ziek. Ze kreeg een zeldzame autoimmuunziekte die haar hele lichaampje aantastte. Na een paar dagen in het dierenziekenhuis in Tilburg werd besloten om Marieke in te laten slapen. Marieke is begraven in de Katshuisch-tuin.